Kuchnia moich marzeń

Jakoś nigdy nie myślałam o urządzaniu kuchni, i pewnie minie jeszcze sporo czasu, gdy tak na poważnie o tym pomyślę. Tak się złożyło, że zarówno moja siostra jak i przyjaciółka są właśnie na etapie poszukiwań kuchni idealnej. Kasi marzy się kuchnia w stylu vintage, a Hania jeszcze zmienia swoje wizje, ale pewnie już niedługo usłyszę, a raczej zwizualizuję sobie jej kuchnie marzeń. Tak słuchając ich opowieści, o półkach, frontach, kolorach, sprzętach itp. Sama zaczęłam się zastanawiać, co ja bym wybrała, jaki styl, kolor, układ. Na pewno była by to kuchnia bardziej nowoczesna o prostych liniach. Takie kuchnie futurystyczne, bardzo odjechane w kształtach i układach, w ostrych kolorach są fajne na zdjęciach, ale ja chyba jestem zbyt tradycyjna i praktyczna na takie coś. Kuchnia ma wyglądać jak, kuchnia i ma spełniać swoje zadania. Gdybym miała możliwość, chciałabym mieć wyspę albo barek z hakerami. Przede wszystkich jak największa ilość, a raczej długość blatów, uwielbiam gotować i muszę mieć przestrzeń i miejsce, żeby wszystko sobie porozkładać. Co do frontów, to raczej wybrałabym jakieś ciemne drewno, a całość kuchni w jakiś jasnych barwach. Żeby było czysto i przestrzennie bez jakiś szaleństw. Co jeszcze, na pewno dobre oświetlenie w wielu miejscach. Wszelkie sprzęty kuchenne zabudowane. Podłoga na pewno jasna, heh taka mobilizująca do sprzątania ;) W kuchni nie odczuwam potrzeby, używania jakiś zbędnych elementów dekoracyjnych. Na pewno nie chciałbym mieć firanek, i jakiś innych dupereli zawieszonych na ścianach. Kafelki przy kuchni i zlewie, myślę że jakieś jasne, gładkie ale nie białe, żeby nie było jakoś szpitalnie. Może erci, kremowe, beż. Co do zlewu to jak największy :) jak już biorę się za gotowanie, to wyjmuję masę naczyń. Oj naoglądałam się dziś zdjęć urządzonych kuchni, poniżej kilka takich, które mnie by poniekąd odpowiadały.